نوشته روزنامه اعتماد ملی (10 بهمن 86) با عنوان "علمای ثلاث" بی‌نظیرترین قلم‌ به مزدی متملقانه، چاپلوسانه، تحریف‌گرایانه و واژگونه‌نگاری را در کارنامه اصلاح‌طلبی ثبت کرد و البته بی‌آبرویی مضاعفی را برای آن ارمغان داشت.
کاربرد واژه "علمای ثلاث" برای هاشمی، خاتمی و کروبی" رویکرد دستوری اصلاح‌طلبانه در "بت‌‌سازی"‌ و ترویج "بت‌پرستی" است که با "زور" و "زر"‌ و "تزویر"، حتی یک نفر خریدار ندارد، و به دلیل توهین به روحانیت و مرجعیت بیش از گذشته مایه نفرت ملی از مصادیق مورد بحث خواهد شد.
مطلب اخیر و واژه مذکور، یک اهانت آشکار به مرجعیت عظیم‌الشأن است و خیانتی بزرگ به مجاهدات مرجعیت و روحانیت وارسته در تاریخ‌نگاری می‌باشد.
نویسنده "زنده شدن تعبیر علمای ثلاث را پس از سال‌ها در جامعه اسلامی پیرامون سه فرد نامبرده مطرح کرده و در حالی که "نقش ورزشکاران و هنرپیشگان را از مراجع اصلی تاثیرگذار اجتماعی افزون‌تر" دانسته، افزوده است: "به دلیل اتصاف بسیاری از ناکارآمدی‌های عرصه قدرت، علمای بزرگ و مذهب شیعه و خط امام خمینی زیر پرسش جدی در اذهان تعداد کثیری از خلایق این مرز و بوم قرار گرفته است". جای بسیار خوشوقتی است که "صاحب قلم اجیر" جرات کالبدشکافی واژه علمای ثلاث اصلی و نه "تقلب...